Nog even een korte extra uitzending. Op de terugweg van vrienden naar huis even uitgestapt bij de Planken Wambuis. Veel sneeuw daar. De meeste mensen hadden het bos weer verlaten en de zon was achter de bosrand gezakt. Op een gegeven moment kwamen twee reeën uit een bosvak stuiven. Door op onze knieën te gaan zitten, merkten ze ons niet op en passeerden ze op een meter of tien. Een stukje verderop liepen de veroorzakers van de onrust, een roedel van twaalf edelherten. Het gekke was, een half uurtje later kruiste dezelfde roedel nog een keer ons pad. Bij de oversteek viel me op hoe weinig prenten er stonden voor zo'n grote groep (helaas al te schemerig voor een goede foto). Als ik de roedel niet had gezien, had ik hem op basis van de prenten op vijf tot zes dieren geschat. En minstens zo verbazend voor mij was de smalle wissel die twaalf van die dieren achterlaten. Voor de Veluwe-kenners is dit natuurlijk allemaal gesneden koek, maar voor ons minstens een gebakje ;-)
Hieronder nog wel een fotootje van een ree die wisselt van 'gang'. Ze kwam in stap vanuit de bosrand de hei oplopen, schrok van iets, maakte een haakse bocht en ging over in galop de bosrand weer in. Bij de stap ontstaat er tussen de prenten een sleepspoor van de poot door de sneeuw. De prenten staan in twee parallel lopende lijnen, versprongen naast elkaar. Bij en galop staan de prenten van alle vier de poten dichter bij elkaar en ontbreekt het sleepspoor. In volle spronggalop (niet op de foto) staan alle vier de prenten vlak bij elkaar in een 'kuil'.
 |
| 'Gangwissel' van een ree. Planken Wambuis. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten