Weer zo'n prachtige CSI-locatie gevonden, ergens in een donker sparrenbos. Een verenkrans doet al snel vermoeden dat een havik een prooi heeft geslagen. Weer een houtduif. De staartpennen van het slachtoffer zijn onmiskenbaar: drie tinten grijs. Maar even buiten de krans, liggen twee langere staartpennen. Niet van het slachtoffer, maar van de dader. Ook drie tinten grijs, maar dan anders.
En dan begint het grote denken. Waarom liggen die staartpennen daar en op die manier? Voor zover ik weet ruien haviken tijdens of vlak na de broedperiode. Het leek er ook niet op alsof de houtduif enorme weerstand had geboden. De staartveren van de havik leken spontaan uitgevallen, zoals naalden van de kerstboom op 2 januari. Of heeft een ander dier zich met de slachtpartij bemoeid?
Ik weet het niet. Sporen interpreteren speelt zich vaak af in een grijs gebied. Je zou er een boek over kunnen schrijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten