Natuurspoorjournaal #41 - Koninklijke mieren

Graafputjes van grijze eekhoorn in de Royal Botanic Garden in Londen. 

Het gaat me meestal niet gemakkelijk af om van de ene wereldstad (Norg) naar een andere af te reizen (Londen in dit geval). Mijn adaptatief vermogen is niet zo groot. Hoe dan ook, sinds ik me realiseer dat overal diersporen te vinden zijn, is voor mij in bijna elke omgeving wel iets te beleven. Dat scheelt een stuk. (Ja, ik ben een wat autistische naturalist, maar kan uiteindelijk ook best gezellig zijn.)
Onze vrienden in Londen kennen me inmiddels een beetje, zorgden ook nu weer voor een zachte landing. Mijn lief heeft juist een heel groot adaptief vermogen en weet bijna overal van te genieten, als het maar buiten is. Het voorstel, 'laten we naar de Royal Botanic Garden gaan' bleek dan ook een schot in de roos.
Deze prachtig opgezette tuin van maar liefst 120 hectare in hartje Londen staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Planten en bomen uit alle uithoeken van de wereld zijn er bij elkaar gebracht. Het geheel is fraai onderhouden, daar kunnen we in Nederland echt een puntje aan zuigen. Maar waar ik dan toch weer het meest blij van word, zijn onze eigen planten en dieren die een poging doen het strakke menselijke regime te ondermijnen.

Graafspoor van een groene specht

Nou ja, 'eigen'... De grijze eekhoorn die veel parken in Londen onveilig maakt, kun je niet echt inheems noemen. Ik moest echter wel een beetje glimlachen hoe dit beest zijn best deed de strakke grazons te veranderen in een kraterlandschap. Vooral in de buurt van de naaldbomen had hij veel van de eerder verstopte dennenappels weer opgegraven (zie foto boven).
Wat me ook intrigeerde was het nagenoeg ontbreken van dassensporen. Op het terrein ligt een aantal dassenburchten (in de stad!), maar in de omgeving daarvan zagen de perkjes er nog puntgaaf uit. Kom daar maar eens om in onze bossen en weilanden. Een hoek van het terrein was trouwens afgesloten voor het publiek, dit was het meer 'natuurlijke gedeelte'. Wat dan wel weer een beetje ironisch is.

Keutels van groene specht (detailfoto).

Hoe dan ook, hier vond ik midden in een graslandje nog een soortgelijk, zij het wat groter, graafputje als die de grijze eekhoorns hadden gemaakt. Onder in het zand stonden echter een paar forse snavelindrukken. Gelukkig lagen er een paar uitwerspelen (langwerpige dunne keutels die in een vloeipapiertje lijken gerold) bij die verklapten dat hier een groene specht op zoek was geweest naar een hapje, door de Unesco gecertificeerde, koninklijke mieren.

Meer informatie over de Royal Botanic Garden, oftewel The Kew Gardens, is te vinden op www.kew.org.