Graafputjes van grijze eekhoorn in de Royal Botanic Garden in Londen. |
Onze vrienden in Londen kennen me inmiddels een beetje, zorgden ook nu weer voor een zachte landing. Mijn lief heeft juist een heel groot adaptief vermogen en weet bijna overal van te genieten, als het maar buiten is. Het voorstel, 'laten we naar de Royal Botanic Garden gaan' bleek dan ook een schot in de roos.
Deze prachtig opgezette tuin van maar liefst 120 hectare in hartje Londen staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Planten en bomen uit alle uithoeken van de wereld zijn er bij elkaar gebracht. Het geheel is fraai onderhouden, daar kunnen we in Nederland echt een puntje aan zuigen. Maar waar ik dan toch weer het meest blij van word, zijn onze eigen planten en dieren die een poging doen het strakke menselijke regime te ondermijnen.
Graafspoor van een groene specht |
Wat me ook intrigeerde was het nagenoeg ontbreken van dassensporen. Op het terrein ligt een aantal dassenburchten (in de stad!), maar in de omgeving daarvan zagen de perkjes er nog puntgaaf uit. Kom daar maar eens om in onze bossen en weilanden. Een hoek van het terrein was trouwens afgesloten voor het publiek, dit was het meer 'natuurlijke gedeelte'. Wat dan wel weer een beetje ironisch is.
Keutels van groene specht (detailfoto). |
Meer informatie over de Royal Botanic Garden, oftewel The Kew Gardens, is te vinden op www.kew.org.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten