In de afgelopen weken vond ik kort achter elkaar een zogenaamde kauwprop. Zo'n kauwprop is niets anders dan een fijngekauwde en weer uitgespuugde hoopje plantenresten. Bij de eerste vondst ging het om een prop pitrus op het landgoed Welna op de Veluwe (zie foto 1). Aan de prenten die eromheen stonden konden we opmaken dat het van een wild zwijn was.
 |
| Foto 1. Kauwprop (pitrus) van wild zwijn. Welna, Veluwe. |
Dat wilde zwijnen die soort sporen achterlaten, had ik al eerder gezien in de nawinter. Nagenoeg al het hoogwaardige voedsel is op, maar de honger blijft. Ze proberen dan in leven te blijven van planten die nagenoeg niets opleveren. Of zoals Gerrit Jan Spek het zei in een mailwisseling: 'Misschien ga je dan net niet dood.'
 |
| Foto 2. Vastgelegd stuifzand met o.a. buntgras. Kootwijkerzand. |
Een paar weken later vond ik op het vastgelegde stuifzand bij Kootwijk (zie foto 2) soortgelijke proppen (foto 3), maar nu waren het restanten buntgras. Ook hier ging ik er weer vanuit dat het afkomstig was van wilde zwijnen, maar hoe ik ook zocht, ik kon niet één prent of een ander spoor van een wild zwijn vinden. Daarentegen miegelde het van de edelhertprenten en ook lagen her en der uitwerpselen van edelherten.
 |
| Foto 3. Kauwprop (buntgras), hoogstwaarschijnlijk van edelhert. Kootwijkerzand. |
Ik ken dit fenomeen niet van herten en daarom stuurde ik de foto's naar faunaspecialist Gerrit Jan. Hij kent die kauwproppen vooral ook van wilde zwijnen en niet direct van herten. Maar hij heeft herten wel eerder op buntgras zien foerageren. Toen was het ze om de bloeiwijzen te doen. Buntgras lijkt in deze tijd van het jaar ook voor herten niet echt een ideale voedselbron, maar ook zij hebben vast honger nu. Of ik heb gewoon niet goed genoeg gezocht en tientallen zwijnenprenten over het hoofd gezien. Dat kan natuurlijk ook...
Ergo, wel eens edelherten op buntgras zien foerageren, kauwproppen zien produceren of er ergens iets over gelezen? Ik hoor het graag!
