 |
| Prent van een hondje (links) en een rechter voorpoot van een haas. |
Zo'n prent waar je een tijdje bij staat en denkt: maar wat is het nu? Ik denk op dat soort momenten vaak terug aan de CyberTracker evaluation van afgelopen september. 'Don't think to long Ooldrik', zei Casey MacFarland regelmatig tijdens die twee dagen. Haas, zei ik daarom tegen Guido, met wie ik vandaag op verkenningstocht was in het Drents Friese Wold voor de Junior Rangers van morgen. 'And wich foot is it?', hoorde ik mezelf zeggen in Caseys Amerikaanse accent? Nou euh, rechtsvoor. Of is het toch konijn. Nee daarvoor is het te groot. 'And the other one?' 'Small dog.'
En dan was het tijdens de CT-eval, zoals het bloemrijk wordt afgekort, even afwachten. De punten die je wel of niet verdiende met je antwoord waren natuurlijk leuk (of niet leuk), maar het meest boeiende waren de besprekingen in de groep. Onvoorstelbaar soms wat Casey aan informatie toevoegde aan een 'simpel' spoor. 'Read all you can find about it', zei de Amerikaan een paar keer. Ik heb zijn advies ter harte genomen en de gewoonte aangenomen om na elke serieuze tocht van ten minste een spoor en van het dier in kwestie in ten minste twee sporenboeken op te zoeken wat er over geschreven is. Maar vandaag heb ik gespijbeld.
Bij deze foto kreeg ik namelijk heel veel zin om het projectje dat ik een tijdje geleden met Maaike de Goey ben begonnen weer op te pakken. Het gebeuren heeft de nog wat onpoëtische werktitel Dubbelspoor en het heeft helemaal niets te maken met wat Casey voorstond. Het idee is juist om het tegenovergestelde te doen, je fantasie de vrije loop laten. De titel van dit verhaal moet worden: Hoe de reuzenhaas de hond van Jannes Bond verslond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten