Omdat ik toch in Assen moest zijn, reed ik op de terugweg even langs een van mijn favoriete dassenburchten. De dassen waren flink actief geweest en hadden het vooral voorzien op de maïskolven die onder de sneeuw vandaan waren gekomen. Rond de burcht lag het bezaaid met afgekloven kolven. Even verderop vond ik een paar mestputjes met een paar stevige drollen, vol met maisresten. Grappige was dat die drollen weer als voer hadden gediend voor een... vos. En toen was ik terug in de sneeuw van de Harz.
Want ook daar zag ik hoe een vos poep had gegeten (zie aflevering 1). Van een edelhert weliswaar, maar het blijft voor ons mensen een wat vieze aangelegenheid. Vossen denken in deze karige tijden dat het doodzonde is om al dat kostelijke voer aan schimmels en bacteriën te geven.
Hoe weet ik nu dat het zo gegaan is? Dat weet ik niet, dat denk ik op basis van wat ik zie. En als het niet klopt wat je denkt? Dan heb ik toch weer een leuk kwartiertje gehad...
Mestputje van een das. Linksboven heeft de das naast de pot gepoept. In het midden een prent van een das. Linksonder een prent van een vos. De drollen in het putje waren aangevreten. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten