Het blijft een bijzondere ervaring, het spoor volgen van een wild dier. Of dat nu van een poema of een ree is, maakt in beginsel niet zoveel uit. Je weet dat je niet alleen bent. Op zulke momenten moet ik vaak denken aan de toespraak van Opperhoofd Seattle. Hij sprak in 1854 tot de Amerikaanse regering die een stuk land van de Indianen wilde kopen. Seattle begreep het eigenlijk niet. Hoe kon hij iets verkopen dat niet van hem was...
In die toespraak zit de volgende passage. 'Wat is een mens zonder dieren? Als alle dieren weg zijn, zal de mens sterven aan een gevoel van grote eenzaamheid. Want wat er gebeurt met de dieren, gebeurt spoedig met de mens. Alle dingen hangen samen.'
Mij bekruipt wel eens het gevoel dat we die dingen waar Seattle over spreekt veel te ingewikkeld maken...
 |
| Wissel van een ree door het bos. |
'Nooit vond ik mensenliefde, waar geen dierenliefde was. Wie het leven waarachtig respecteert, respecteert ook het dier, want het leven werd ons beiden door God geschonken.' - Konrad Lorenz
BeantwoordenVerwijderenGerdien de Kock