Geef ze een boom en ze lopen er over. Marters bedoel ik. Daarmee ontstaat er een nieuwe betekenis van het woord spoorboom bedenk ik me nu, maar dat terzijde. Het is me al vaker opgevallen. Er ligt een stam over het pad en meer dan soms ligt er een keutel op. Het lijkt alsof marters er plezier aan beleven om precies daar langs te lopen. Ze kunnen natuurlijk ook gewoon het pad op de normale manier kruisen, maar die omgevallen boom heeft kennelijk een enorme aantrekkingskracht. Wellicht zijn het in marterogen mooie punten om je territorium te markeren. Hoe dan ook, het blijft vaak bij keutels. Wat er van hun gebruik is terug te vinden bedoel ik. Maar met die sneeuw is alles anders. Deze boom was druk belopen door bunzing, steenmarter misschien. Die prenten lijken nogal op elkaar. Een mooie afdruk in een nat laagje klei is nog wel op naam te brengen, maar sneeuw is geen klei... Helaas.
Spoorboom.
Mijn gedachten zijn daarover dat ze dan nèt even beter zicht hebben op hun omgeving. Zijn en blijven kleine beestjes natuurlijk.
BeantwoordenVerwijderen