BosBlog (3)

Op weg naar werk fiets ik langs de 100 ha waar dit BosBlog over gaat. In het begin van de 20e eeuw werd het aangeplant op stuifduintjes. Op Franse kaarten uit 1811-1813 staat het gebied aangegeven als stuifzand. Er was in die tijd nauwelijks bos rond Norg. Alleen het Norgerholt staat op deze kaart als zodanig aangeduid. Op de Topografische Militaire Kaart van 1850 is er nog niet veel veranderd. Vijftig jaar later is echter te zien dat grote delen van de heide- en veengronden rond Norg zijn ingeplant. Ook in de Molenduinen is een begin gemaakt. Er ligt bijvoorbeeld een gedenksteen van een dame die hier in de jaren twintig met haar vader de eerste bomen heeft geplant. In 1950 heeft het bos zijn huidige omvang bereikt. Alleen een paar heidevennen zijn dan nog niet ontgonnen. Tegenwoordig is nog een van de heidevennen min of meer intact. Het grootste ven, het Molenveen, is in gebruik genomen als ijsbaan.

In de Molenduinen zijn vooral grove dennen aangeplant. Hier en daar staan wat andere naaldhoutsoorten en zomereik. De oudste bomen zijn nu een dikke 80 jaar. Qua bosgeschiedenis en -ontwikkeling is de Molenduinen niet veel anders dan het gemiddelde Drentsche bos. Bijna alle bossen zijn immers aangeplant op arme venige en zanderige gronden. Maar dat maakt het meteen zo interessant. Want omdat het niet heel bijzonder is, wordt er weinig onderzoek naar de flora en fauna gedaan. En daar ga ik in het Jaar van het Bos wat aan doen...

Topografische kaart van Bonne, circa 1900.