Natuurspoorjournaal #53 - Poep op de weg

Braakbal van ?

Ik fiets graag, als dagelijkse gewoonte (op wat ik mijn natuurfiets noem) of wat sportiever (op de snelfiets). Vroeger fietste ik ook al graag en nog veel meer. Toen had ik namelijk nog geen auto-ongeluk gehad en mijn nek nog niet dusdanig vernacheld dat fietsen op een racefiets een genot was in plaats van een kwelling. Maar vanaf het moment dat ik mijn racefiets heb verkocht, blijf ik verlangen naar een krom stuur en dunne bandjes.

Gisteren vroeg ik me hardop af of je wielrenner zonder racefiets kunt zijn. 'In je hoofd kan alles', antwoordde Jeroen (@giroblaauw) op Twitter. Inderdaad! Vandaag fantaseerde ik op mijn fietsrondje daarom maar eens over het schrijven van een boek met fietsverhalen. Maar ja, zo goed als Wilfried de Jong kan ik het toch niet en bovendien waar haal ik de tijd vandaan om me op te sluiten op mijn zolderkamertje en de fantasie de vrije loop te laten. Van verhalen verzinnen word ik ook niet gezelliger, weet ik uit ervaring.

Na een halfuurtje stoempen op mijn verbouwde ATB verdween de fantasie weer, als lucht die uit een fietsband ontsnapt. 'Je schrijft al genoeg onzin. Concentreer je daar maar op', sprak ik hardop in mezelf. De rest van de fietstocht speurde ik daarom weer minutieus de weg af. Er lag misschien wel ergens een interessant poepje op de weg...

Poep zat. Schapen, honden, paarden. Van al deze dieren ligt er opmerkelijk veel verteerd eten op wegen en paden. Maar vlak voor Norg zag ik ineens iets anders. Centimeter of drie lang, anderhalf dik, afgestompte uiteinden, veel haar, een paar botfragmentjes. 'Een braakbal', mompelde ik in mezelf. 'Beetje steenuil-achtig. Buizerd? Te klein. Torenvalk? Niet puntig genoeg.' Automatisch keek ik even naar boven. 'Het kan, maar ook net zo goed niet.' Vlakbij de braakbal lag een enorme flats vogelstront. 'Beetje reigerachtig... Maar buizerd kan ook. Ruikt niet echt vissig.'

Veel verder kwam ik even niet. Ik stapte weer op mijn fiets. Ik kan beter een boek schrijven met de titel Diersporen zonder zekerheid, bedachte ik me. Dat wordt op zijn minst een heel dik boek.

Poep van ?