woensdag 23 februari 2011

Beleggen in stilte

Niet zo lang geleden schreef ik in een column: beleg in stilte, stilte wordt namelijk een schaars goed. Ik heb op de middelbare school niet zoveel van de lessen economie begrepen, maar heb wel onthouden dat schaarse goederen de wereldpolitiek beheersen. Ik weet ook weer niet zoveel van wereldpolitiek, maar ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat op dit toneel best belangijke beslissingen worden genomen.
Ik liep gisteren met vriendin M. een rondje door de boswachterij Dwingeloo. Dat doen we een keer of zes per jaar, gewoon ergens aan de wandel. Soms met een specifiek doel, maar meestal vooral omdat het buiten zo goed toeven is. Ik kende de noordelijke helft van dit Nationaal Park nauwelijks en vond het wel eens tijd om het te toetsen op 'boommartergeschiktheid'. Jaarlijks worden er jonge boommarters gezien, maar we krijgen nog geen grip op de territoria. Maar goed, de boswachterij Dwingeloo heeft wat mij betreft een hoge BMF (boommarterfactor). Prachtige oude beuken en eiken met legio 'spechtenflatten' en veel variatie in bostypen. Kortom ik een geef een 8,5.
Terug naar de stilte. Waar ik namelijk een lager cijfer voor zou willen geven, is de geluidsoverlast van de A28. Goeide genade, wat een herrie. Ik snap nu waarom aan de noordoostzijde van het gebied een enorme geluidswal wordt aangelegd. Mocht iemand nog twijfelen aan het nut daarvan, ga er met oostenwind eens wandelen. Volgens de eerste en enige economische wet van Pot krijgt het gebied straks dus een hogere waarde. Stap dus nu in aandelen Dwingelderveld. Gegarandeerd hoge rendementen! Blijft alleen nog wel even de vraag hoe dat rendement aan u als aandeelhouder wordt uitbetaald. Daar moet ik nog even over nadenken.
Goed. Een beetje grauwig weer was het wel gisteren. Wat weinig leven in de brouwerij ook. Een gaai en een grote lijster dat was het zo'n beetje. Geen klapeksters op de heideveldjes en veentjes (waarschijnlijk te veel heide in de buurt voor te weinig klapeksters), geen zonnende adders (veel te koud nog) en al helemaal geen boommarters (te veel overdag). Zoals altijd bieden diersporen in deze schaarse tijden troost. Zomaar een voorbeeldje: een grote bonte specht had een grove den ingericht als hakplaats. De grond lag bezaaid met aangepikte dennenappels. In de grove schors zaten nog een paar appels vastgeklemd. Wat een vernuft! Met dat soort kleine observaties kan ik innig tevreden zijn. Ik denk dat ik het heel lang kan volhouden zonder wereldpolitiek, economie, aandelen, rendement en uitbetaling ;-)



Smidse van een grote bonte specht.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten